Na een leuk verjaardags weekend moest er natuurlijk ook weer aan school gewerkt worden. Afgelopen zondag heb ik mijn les voor maandag voorbereid. Een les over klokkijken.
Toen ik maandag op school kwam werd er tijdens de staff-meeting voor mij gezongen en ook kreeg ik een kaartje van het hele team. Ook hebben de kinderen voor mij gezongen en heb ik nog een kleinigheidje gekregen van mijn mentor.

Maandag ochtend hoorde ik ook dat er een grote brand was in de bergen van Kaapstad. Ondertussen is het onder controle maar ondanks dat zijn er veel huizen, een hotel, wijngaarden en natuurlijk veel natuur afgebrand.
Een leerkracht van mijn stageschool was maandag afwezig aangezien ze hielp bij de brand. Dinsdag vertelde ze erover. Veel mensen brachten onder ander eten en drinken voor de brandweermannen. Er stonden zelfs kinderen in brandweerpakjes om te helpen. Daarnaast kon je geld storten, hier kochten ze bijvoorbeeld nieuwe handschoenen voor de brandweermannen voor.
Dinsdag was een warme dag (42 graden), de warmste dag in Kaapstad in honderd jaar. De hitte en de wind waren natuurlijk niet bevorderlijk voor de brand.
De brand had een grote impact op iedereen, het was het gesprek van de dag.

Woensdag bleek de computer juf afwezig te zijn. Mij werd gevraagd of ik even in de andere grade 6 les wou geven, aangezien de vaste leerkracht administratiewerk moest doen. Ik kon dan wel de dezelfde les geven als maandag. Toen ik net bezig was kwam de computer juf binnen lopen. Ja ja, het kan allemaal in Capetown!
Woensdag hadden we trouwens ook veel last van de brand. Er kwam veel rook het gebouw binnen. De kinderen mochten deze dag ook niet naar buiten.

Donderdagochtend zijn we naar het vliegveld geweest. Als eerste kwam Sander, onze leraar uit Nederland aan. Met een Nederlandse vlag hebben we hem opgewacht. Hij had nog nooit zo’n welkoms comité meegemaakt.
Een half uur later kwam Bob, het vriendje van Danique aan.

Vrijdag was een spannende dag. Sander kwam kijken naar mijn les. Ik gaf een les over vermenigvuldigen. Ik ben begonnen met een tafelbingo. En ohja, één jongetje moest een dansje doen!
Vervolgens heb ik uitleg gegeven over hoe je moet vermenigvuldigen met grote getallen. Bijvoorbeeld 75 x 23 of 134 x 71. Het ging voor mijn gevoel erg goed en de kinderen waren erg betrokken!
Nadat ik mijn les had gegeven hadden we een gesprekje. We hebben mijn les en het onderzoek besproken (jup, het onderzoek is er ook nog). Ook hebben we gepraat over hoe het hier met mij ging.
Ik werd er zelfs een beetje emotioneel van. Ik vond het, voordat ik wegging, allemaal zo spannend. En nu.. nu gaat het allemaal gewoon vanzelf en ben ik erg blij dat ik deze kans gepakt heb!

Elke vrijdag ochtend hebben de kinderen trouwens een Assembly. Een soort bijeenkomst in de grote hal. Alle kinderen van de hele school komen bij elkaar en krijgen mooie/lieve woorden te horen. ‘’You are beautiful’’, klonk er door de hele hal.
Daarnaast zingen ze ook met z’n allen het schoollied. Het was echt heel mooi! Je krijgt echt het gevoel dat iedereen erbij hoort.

Zaterdag ochtend ben ik als een gek naar het postkantoor gegaan. Er stond nog een pakketje op mij te wachten van het thuisfront. Eenmaal thuis gekomen heb ik het opengemaakt. Dropjes, tijdschriften, mijn pyjama… hier kan ik wel mee vooruit!

Zaterdag zijn we een dagje naar Camps Bay geweest. Een mooi strand in Kaapstad. Het nadeel is dat dit strand aan de Atlantische Oceaan ligt. Dit betekent dat het water erg koud is. Zo’n 12 graden. Er is dus bijna niemand die in het water gaat. Het voordeel is dat er aan deze kant geen haaien zijn.
We lagen lekker op het strand totdat ineens alle mensen naar de zee keken. Toch een haai?
Helaas was er iemand het water in gedoken. Hij was in gevaar! Vind je het gek met die hoge golven en het koude water. Een surfer probeerde deze man te redden. De surfer had ook moeite met de woeste zee dus kwam hij terug naar het strand. We vonden het zo vreemd dat er bijna niets gedaan werd. Een reddingsbootje wou er naar toe maar omdat de golven zo hoog waren kwamen zij er zelfs niet door.
Ongeveer drie kwartier later kwam er een helikopter die ook zonder succes weer wegging.
Wat achteraf bleek is dat een verwarde man, vermoedelijk een zwerver onder invloed het water is ingedoken. Zijn shirt en schoenen liggen waarschijnlijk nog steeds op het strand. Een man had het alarmnummer gebeld, maar hij stond 20 minuten in de wacht. HOE? WAT? WAAROM??
Ook was het nog maar de vraag of de helikopter zou komen. Ze moesten natuurlijk personeel oproepen, de heli inladen enz. Onvoorstelbaar..
Later hoorde we dat er wel vaker mensen hier verdrinken en die worden helaas nooit meer teruggevonden..

Na deze toch wel trieste dag zijn we lekker uit eten geweest in longstreet. Dat is de straat met allerlei restaurantjes en cafeetjes, of had ik dit al gezegd? Na het eten zijn we met z’n allen uitgeweest.

Zondag stonden we om kwart voor 8 (’s ochtends) op de brug iets verder op. De leerkracht van mijn stagegroep deed namelijk mee aan de Cape Town Cycle Tour. Een bekende wedstrijd waar mensen van over de hele wereld aan mee doen. Normaal is deze fietstocht 109 kilometer lang. Maar door de brand is de route verkort naar 47 kilometer. Een hele teleurstelling voor de deelnemers dus.

Op naar weer een nieuwe, drukke, gezellige week!
Liefs uit Cape Town!